Uygunsuz Adh Sendromu Tipleri

Uygunsuz ADH Sendromu

Uygunsuz ADH Sendromu (UAHSS), böbrek toplayıcı tübüllerinde antidiüretik hormon (ADH) yanıtının uygunsuz bir şekilde fazla olduğu bir durumdur. Hiponatreminin en bilinen nedenlerinden biri olan UAHSS, hipoozmolaliteye rağmen idrarın yeterli miktarda dilüe edilememesi ile karakterizedir. Plazmada hipotonisinin ADH salınımını inhibe etmesindeki eksikliğe bağlı olarak gelişen bu durum, su retansiyonuna ve ekstraselüler sıvı hacminde artışa yol açar. Bu ise plazma sodyumunda dilüsyon ve böbrekten sodyum eksilmesi ile devam eden bir sürecin ortaya çıkmasına neden olur.

UAHSS, arka hipofizden yüksek miktarda antidiüretik hormon salınımı ile karakterizedir. Bu nedenle hiponatremi ve sıvı retansiyonu gelişir. Hiponatremi, serum sodyum seviyesinin 135 mEq/L'den düşük olması durumu olarak tanımlanır. Hiponatremi, hastanede yatan kişilerde ciddi morbidite ve mortalite potansiyeli taşıyan önemli bir elektrolit bozukluğudur. Hiponatreminin en bilinen formu hipotonik hiponatremidir. Hipotonik hiponatremi ise hipervolemik, normovolemik ve hipovolemik şeklinde sınıflandırılabilir. Bu hastalarda hiponatreminin en yaygın formu hipotonik normovolemik hiponatremidir. Hipotonik normovolemik hiponatreminin sıkça görülen nedeni, antidiüretik hormon salınımının nonozmotik stimülasyonudur. Hiponatremili hastaların büyük kısmı asemptomatiktir. Genellikle serum sodyum konsantrasyonu 120 mEq/L'nin altına düşene kadar hiponatremi semptom göstermez. Nörolojik ve gastrointestinal semptomlar önemli hiponatremi olgularında baskındır.

Uygunsuz ADH Sendromu Tipleri

Uygunsuz ADH sekresyonlarının çeşitli tipleri tanımlanmıştır:

Tip-A: Ozmotik uyaranlar ile görünür bir koordinasyon bulunmaksızın nörohipofizden ADH'nin dengesiz salınımı durumudur. Ozmoreseptör kontrolü tamamen ortadan kalkmıştır. Sıklıkla tümöre bağlı gelişen ADH salınımlarında görülür.
Tip-B: Nörohipofizden devamlı bir şekilde düşük düzeylerde ADH sızıntısının varlığı halidir. Plazma ozmolalitesindeki değişimlere bağlı olarak ADH düzeylerinde de değişiklik olur. ADH salınımı ve susama için gereken ozmotik eşik düşüktür.
Tip-C: Sıkça görülen ADH sekresyon tipidir. Daha düşük plazma ozmolalitesine ayarlanan ADH'nin ozmotik salınımı için indirilmiş bir eşik seviyenin bulunması halidir. ADH salınımı tamamen baskılanamaz. Düşük plazma ozmolalitesine rağmen ADH salınımı devam eder.
Tip-D: Uygunsuzluğun dolaşımdaki ADH'ye renal tepki seviyesinde göründüğü ve nörohipofiz regülasyonunun bozulmadığı tiptir. ADH sekresyonunun tamamen normal olduğu ancak idrar ozmolalitesinin hipertonik seviyede bulunduğu bir durum söz konusudur.

Etyoloji

Hiponatremi, klinik pratikte en sık rastlanan elektrolit bozukluğudur. Normovolemik hiponatreminin en sık sebebi olan UAHSS, özellikle yatan hastalarda morbidite ve mortalite riskini artıran ve primer hastalığın şiddetini gösteren ciddi bir unsurdur. Fizyolojik şartlarda hiperozmolalite ve hipovolemiye cevap olarak ADH salgılanırken, UAHSS durumunda efektif volüm normal olduğu halde, ADH nonozmotik mekanizmalar veya baroreseptörler ile ilişkili olmayan mekanizmalar ile uygunsuz bir şekilde salgılanır.