Yürüyen Ceset Sendromu, Cotard Sendromu olarak da bilinen nadir bir psikiyatrik bozukluktur. Bu hastalığa yakalanan kişiler, ölü olduklarına veya var olmadıklarına inanırlar. Bazen bu ölü oldukları inancını ispat etmek amacıyla intihar girişiminde bulunabilirler. Bu durum, hastalığın çevresel etkilerinden ziyade kişinin kendisi için ölümcül sonuçlar doğurabilir. Hastalık, Fransız Nörolog Jules Cotard tarafından keşfedilmiştir ve bir tür ağır depresyon ve intihar eğilimi sendromudur. Bu sendromdaki hastalar, her şeylerini kaybettiklerinden şikâyet ederler; tutkularını, vücutlarının bir kısmını veya tamamını, genellikle öldüklerini ve yürüyen bir ceset olduklarını düşünürler.

Hastalığın belirtileri arasında hastanın kendi çürümüş etlerinin kokusunu aldığını ve vücudunda kurtların gezindiğini iddia etmesi bulunur. Bu hayaller, genellikle kronik bir şekilde uyuyamama veya amfetamin/kokain psikozu gibi acı verici deneyimlerle birlikte görülür. Çelişkili olarak, ölü olduklarına inanan hastalar sık sık ölümsüz oldukları ilkesini benimserler. Yürüyen Ceset Sendromu, Amerikan Psikiyatri Birliği'nin Ruhsal Bozukluklar listesinde yer almaktadır. Şizofreni ve bipolar bozukluk gibi hastalıklarla bağlantılı olan sendroma yakalanan hastalar, öldüklerini, etlerinin çürüdüğünü, bazen de yaşamsal organlarının veya kanlarının olmadığını düşünürler. Bazı hastalar ise bunu kanıtlamak için intihar etmektedir.

Oldukça nadir rastlanan bu sendrom, 2008 yılında 53 yaşında Filipinli bir kadında görülmüştür. Ölü olduğunu söyleyen kadın, ailesinden morga götürülmesini istemiştir.

Yürüyen Ceset Sendromu hastalarına ilaç tedavisi ve elektrokonvülsif terapi (EKT) gibi yöntemlerle tedavi uygulanmaktadır. Hastalık henüz yeni olduğundan kesinleşmiş bir tedavi yöntemi bulunmamaktadır. Hastalık, birçok açıdan Cotard Sendromu'nun belirtilerini taşımaktadır. Cotard Sendromu ise ilk defa 1880 yıllarında Jules Cotard tarafından tanımlanmıştır. Çok az rastlanan bu sendromda nihilistik hezeyanlar, kendisine ve dış dünyaya yabancılaşma, ölümsüzlük düşüncesi, halüsinasyon, intihar düşünceleri ve negativizm görülmektedir. Kadınlarda daha sık rastlanmaktadır. Başlama yaşı ortalama 52'dir, ancak nadir olarak ergenlik döneminde de ortaya çıkabilmektedir.

Çalışmalarda Cotard Sendromu'nun birçok psikiyatrik ve organik hastalıkla birlikte olabileceği gösterilmektedir. Etiyolojisinde birçok faktörün rol oynadığı düşünülen bu sendromun psikiyatrik sınıflandırma sisteminde yerini alabilmesi için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Yürüyen Ceset Sendromu'nun tedavisinde kullanılan yöntemler arasında şunlar bulunmaktadır:

Bu tedavi yöntemleri, hastalığın belirtilerini hafifletmeye ve hastaların yaşam kalitesini artırmaya yardımcı olabilir. Ancak, her hastanın tedaviye verdiği yanıt farklı olabileceğinden, tedavi planı bireyselleştirilmiş olmalıdır.